- interturbatio
- interturbātĭo, ōnis, f. [interturbo], disquietude, confusion:
patre animi quoque ejus haud mirabilem interturbationem causante,
Liv. 23, 8, 7.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.